ترم اول لیسانس، استاد بی اعصابی داشتیم که هر وقت وارد کلاس میشد به همه چیز گیر میداد و کسی از دستش در امان نبود. یک روز از آن روزها، وارد کلاس شد پس از کمی اخم و تخم گفت بگویید ببینم الان روز است؟
همه یک صدا گفتیم بله… گفت یک بار دیگر میپرسم الان روز است؟ دو دسته شدیم. برخی با کمی نگاه به در و دیوار و پنجره گفتند بله، بعضی ها هم با کمی من و من و پچ پچ گفتند نه!!!
استاد با تحکم دوباره پرسید سوالم را برای بار آخر میپرسم، الان روز است؟؟؟؟
همه با ترس و لرز نگاهش می کردیم و کسی جرات نداشت پاسخ بدهد. کلاس در سکوتی عمیق فرو رفته بود.
گفت پاسخ من فقط دو کلمه بود:  “بستگی دارد” .  شاید منظورم در آمریکا بود. در آمریکا شب است و کافی بود شما از من بپرسید منظورتان چیست؟ در کجا روز است؟؟

مشکلات سازمانی همواره دو پاسخ دارند. پاسخی ساده و سرراست و قاطعانه که معمولا مدیران سریعا همان پاسخ را به کارمندان شان میدهند و پاسخی فراتر از جواب های بدیهی که بسته به موقعیت های مختلف سازمانی میتواند منجر به کسب نتایج مختلف شود.

استادم میگفت همواره در جواب هر سوال ساده ای که به نظرت جواب قاطعانه ای دارد، صبورانه بگو بستگی دارد و بعد به بررسی دقیق آنچیزی بپرداز که در ورای آن سوال وجود دارد. از دید استادم، سوال کننده همواره دلیلی موجه برای سوالی دارد که پاسخ آن به نظر بدیهی میرسد.